Het nieuwe logo heeft een frisse, eigentijdse uitstraling, terwijl het tegelijk veel sympathie oproept en bijzonder warm overkomt.
Rechts in het logo zien we het profiel van een gezicht met een open mond. We zien ook een tweede gezichtslijn, die echter niet helemaal evenwijdig loopt met de eerste lijn. Daardoor lijkt het alsof het hoofd iets achterover beweegt. Het stelt een mens voor die enthousiast en vol overgave zingt.
Uit de mond komt als het ware “Valerius” tevoorschijn, de naam van onze christelijke oratoriumvereniging. Die naam is geschreven in een uitermate klassiek lettertype, even klassiek als de muziek die ons repertoire bevat.
Door de manier waarop de ‘s’ is vormgegeven, heeft de letter veel weg van een g-sleutel. Daar ligt de link naar (de) muziek. Dat maakt des te meer duidelijk dat de persoon niet gaapt of roept, maar zingt.
De kleuren van het logo spreken ook hun eigen taal. Het (donker)rood, wit en blauw zijn de kleuren van onze nationale vlag. Door het overlopen van de kleuren, lijkt het of er een soort oranje gloed over het linker gedeelte van het logo ligt. Bedenk daarbij dat Valerius is opgericht in december 1945 en dat waarschijnlijk voor de naam Valerius werd gekozen omdat men, zo kort na de oorlog, weer ongehinderd vaderlandse liederen mocht zingen uit onder andere ‘Nederlandtsche Gedeckclanck’, waarvan Valerius de auteur en dichter was.
Let ook op de letter ‘V’, die als een watermerk op de achtergrond te zien is. Met name in de oorlog was het ‘V’- teken een symbool voor vrijheid en victorie! Dat juist deze letter in het donkerrood is weergegeven geeft aan dat die overwinning alleen tot stand kwam doordat velen hiervoor hun leven lieten en hun bloed gaven. Zo zeggen de kleuren heel veel over de oorsprong van Valerius…
Maar we kunnen nog een diepere laag leggen in de betekenis van ons logo, een geestelijke laag. Wij zijn immers eenchristelijke oratoriumvereniging!
En dan zien we in die gewone mens ineens een schepsel van God, die enthousiast en vol overgave zingt van en over zijn Schepper.
Dan gaan ook de kleuren op een andere manier tot ons spreken. In Genesis lezen we over de oorsprong van de mens: God formeerde uit de bloedrode grond een roodbloedige mens.
Maar de mens liet zich ‘vaccineren met slangengif’ en had toen een Ander nodig om hem te bevrijden van de straf, die als een strop om zijn nek hing.
Jezus bracht de eeuwige overwinning aan, maar het was een victorie, geschreven met een bloedrode ‘V’…
Door het geloof in Hem vindt verzoening plaats en mag onze naam weer geschreven worden in smetteloos wit!
Jaap van Middendorp